مطابقت نتایج فنوتایپینگ و ژنوتایپینگ خود (نا) سازگاری در تعدادی از ارقام و ژنوتیپ‌های سیب ایرانی

درختان سیب همانند تعدادی دیگر از میوه‌های تیره گلسرخیان خودناسازگارند. سیستم خودناسازگاری در سیب به وسیله یک مکان ژنی با چند آلل کنترل می‌شود. در این تحقیق نتایج به دست آمده از مطالعه درصد تشکیل میوه پس از خودگرده‌افشانی بر تعدادی رقم و ژنوتیپ بومی سیب در بررسی‌های میدانی (باغ) با نتایج به دست آمده از آزمایش‌های ملکولی که به منظور تعیین آلل‌های S انجام شد، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت . استفاده از یک جفت آغازگر عمومی وجود آلل‌های ناسازگاری را در آن‌ها به خوبی نمایش داد. کاربرد هشت جفت آغازگر اختصاصی، به شناسایی آلل‌های خودناسازگاری در تعدادی از ژنوتیپ‌ها انجامید. نتایج نشان داد ارقام و ژنوتیپ‌ها عموماً دارای آلل‌های S1، S2 و S3 بوده و بین آن‌ها یکی از این آلل‌ها مشترک بود. ارقام نارسیب مشهد و اردبیل 2 دارای آلل‌هایS1، S2، S3 و ژنوتیپ انگلیسی شیراز دارای سه آلل S2، S3، S4 بودند، که احتمال تریپلوئید بودن این ارقام را تقویت می‌کرد. آغازگرهای مورد استفاده در ارقام و ژنوتیپ‌های اردبیل1، گلشاهی، شیشه‌ای تبریز، پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، گلاب کهنز و آی آر آی4 هیچ آلل ناسازگاری را نشان ندادند که لازم است در مورد آن‌ها از سایر آغازگرهای اختصاصی نیز استفاده شود. ارقام پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، آی آر آی 1 و آی آر آی 4 در سطح باغ درصدهای پائینی از خودسازگاری را نشان دادند. در بین این ارقام و ژنوتیپ‌ها، آی آر آی 6 با داشتن قدرت بالای تشکیل و نگهداری میوه بالاترین درصد خودسازگاری را داشت.